Geef ons de Nachtwacht terug!
Eigenlijk is de Nachtwacht in zijn volle pracht, nog nooit in de geschiedenis onbelemmerd, in zijn complete hoedanigheid en in ideale omstandigheden te zien geweest.
De onderwaardering voor dit tijdloze meesterwerk van Rembrandt begon al bij de oplevering en de eerste opstelling in de grote zaal van de Kloveniersdoelen in 1642.In deze representatieve ruimte, waar de zes schuttersstukken en een groepsportret kwamen te hangen, die in opdracht van het Kloveniersgilde werden gerealiseerd, werden de centrale en dus meest gunstige plekken toebedeeld aan het groepsportret van Govert Flinck en de ambachtelijk zeer kundig, maar statisch uitgevoerde schutterstukken van Pickenoy en Van der Helst, die de poserende Amsterdamse schutters op een overzichtelijke, maar voorspelbare manier uitbeeldden. Het betoverende tijdloze meesterwerk van Rembrandt, van een voortschrijdend gezelschap bont uitgedoste schutters, recht op de beschouwer toelopend, werd door de opdrachtgevers gewaardeerd en geaccepteerd, maar in de totaalopstelling in de grote zaal niet gehangen op een mooie centrale plaats. Kennelijk vonden de opdrachtgevers van Rembrandt in 1642 het werk van zijn collega’s, c.q. concurrenten nog net iets beter of belangrijker. De fatale afsnee in 1715 heeft de mogelijkheid om deze monumentale barokcompositie van onze geniale Rembrandt te ondergaan, conform zijn artistieke concept voorgoed uitgesloten, tenzij....
Tenzij wij kiezen voor de optie van een reconstructie. Het middenveld van Rembrandt en de marges van Lundens* (maar dus eigenlijk ook van Rembrandt).
De thans ontbrekende marges zouden vanaf de kopie van Lundens, op de schaal van de Nachtwacht, handgeschilderd gereconstrueerd moeten worden.
* Kort na de voltooiing en oplevering van de Nachtwacht, werd er een kopie van gemaakt door Gerrit Lundens, waarschijnlijk in opdracht van een van de geportretteerden, op een paneel van 66,5 x 85,5 cm. Deze kopie op schaal is zeer accuraat en toont ons de complete compositie uit 1642.